Gelirdin…
Gülüşlerin kucağında
Ki, yürek ferahlığındaydı
Bozkır bakışınla
Gözlerinde yıldızlar
Tuttuğun eli sıkı kavrayışınla
Şarjöre sürülü mermi gibi sessiz
Dost duruşunla…

Gelirdin…
Sırt çantanda
Okumaya doyamadığımız
Her birimize armağan ettiğin
Kitaplarla…

Yıldızlara akardı gülüşlerimiz

Geniş zamanlardı
Bir çiy tanesi gibi düşerdin
Yeşilden
Kayan sesin üşür
Sen terlerdin

En delişmen fırtınalar bile
Esmeyi unutur kimi zaman
Sen unutmazdın

Yıldızlara akardı gülüşlerimiz

Gülümsersem
Sarhoş olursun
Vurulursam
Tutuşur bu kent
Derdin

Arkana dönüp bakmadan
Gittin dağlara
Ve…
Tutuştu bu kent

Sen şimdi
Bir köylünün kuşağındaki
Tütün tabakasındasın
Bir işçinin ter kokusunda
Bir kır çiçeğinin renginde
Bir gerillanın namlusunda
Ateşlenmeye hazır
Düşürülmemiş tetiğindesin

Bir tutam bakış mı
Senin ardından kalan
Hala gülüşlerindesin çocukların
Yıldızlara akıp yıldızlarla dolan

Nihat Kemal Ateş